p.abinn.31

τῷ δεσπότῃ μου καὶ πάτρωνι πραιποσίτῳ κάστρων Διονυσιάδος Θαρεώτης ἐν θεῷ χαίρειν. πρῶτον μὲν εὔχομαί σε ἀπολαβεῖν τὰ παρʼ ἐμοῦ γράμματα · εὔχομαι γὰρ καὶ παρὰ τῷ κυρίῳ τὴν ὁλοκληρίαν Κωσταντίου καὶ Δόμνου. παρακαλῶ σε δέ, δέσποτά μου, παρατιθέμενός σοι τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ μοῦ Συρίωνα. αἰτεῖ σε δὲ καὶ ἀξιοῖ κατακούσειν αὐτῷ ὡς ἐμοί · οὕτως γὰρ ἐγὼ εἶπα ὅτι τινὸς ἐὰν χρείαν ἔχῃς ὁ δεσπότης μου παρέχεταί σοι ἐκεῖ. ἀπέστειλά σοι δὲ διὰ Ἀμμωνίου σκυτέως χεννίων βίκους β, γάρου μαυρα α, γλυκυδίων ὀμφακηρὰν α · ἐπιστολὴν δὲ αὐτῷ οὐκ ἐποίησα, τοὺς δὲ στρουθοὺς ἀρραβῶνα δέδωκα. θάρσει αὐτοὺς ἔνεισιν οἱ στρουθοί. ἐπειδὴ οὖν ἔτι μικκοί εἰσιν καὶ λευκοὶ? λειδω[...]ι ἄφες γένωνται μεγάλα, καὶ ἐγὼ ἔλθω μετʼ ἐσοὶ πρὸς τὸν Φαμενώθ · ἐν ἑτοίμῳ δὲ ἔχε τὰ σιππεῖα, φέρω γὰρ τοὺς κυνηγοὺς ἐρχόμενος, ἵνα τὰ λίνα ποιήσωμεν. ἀποστέλλω δὲ πρός σε καὶ τὰ καμήλια τὰ ἀπὸ τῆς μέσης μετὰ γραμμάτων ἀναδιδάσκοντά σοι ἄν τι χρείαν οἱ τὰ στρουθεῖα, ἵνα αὐτοῖς ἀπαγγέλῃς · πολλοὶ γὰρ αὐτοῖς κακὸν παρέχουσιν τὰ δὲ ἀντιλαβεῖν ἀκέραια · καὶ ἐγὼ οὐκ ἀφῶ αὐτοὺς [.]ν λυσομε[.] ἐρρῶσθαί σε εὔχομαι [---] τῷ δεσπότῃ μου πραιποσίτῳ Θαρεώτης