psi.4.333_1

Προμηθίων Ζήνωνι χαίρειν. [σ]υνέβη ἡμῖν ἀγωνιᾶσαι ἀκούσαν-τας ἐπὶ πλείονα {σε} χρόνον ἑλκ̣[υσ]θῆναί σε ἐν ἀρρωστίαι, νυνὶ δὲ ἀκού-σαντές σε ὑγιαίνειν καὶ \εἶναι/ ἤδη πρὸς τῶι ἀναλαμβάνειν, ἥσθημεν · ὑγιαίνομεν δὲ καὶ αὐτ̣[οί]. ἐδώκαμεν πρότερον Ἡρακλείδει τῶι παρʼ ὑμῶν ἐκ τοῦ σοῦ λόγ[ο]υ̣, [καθάπερ] [ἡμ]ῖν ἔγραψας, ἀργυρίου (δραχμὰς) ρν, κομίζει δὲ νυνὶ μύρου ἵνια ι ἐν̣ [ἀλ]αβάστροις κα, οἵ \εἰ/σιν ἐσφραγισμένοι τῶι ἐμῶι δακτυλίωι. ἐπέστειλ[ε] γάρ μοι Ἀπολλώνιος πριάμενον δοῦναι τούτωι καὶ στεφάνους βαλαυστίνων τ. οὐκ ἔφθημεν οὖν αὐτῶι τούτους συν[δο?]ῦν[αι?] [διὰ] τὸ μὴ εἶναι ἑτοίμους. εἰς δὲ Ναύκρατιν αὐτῶι παροίσει · \Πα[..]/ πρὸ γὰρ τῆς λ συντελεσθήσονται. τὴν δὲ τιμὴν τούτων τε καὶ̣ τ̣οῦ μύρου ἐκ τοῦ λόγου ὑμῶν διαγεγράφαμεν, καθάπερ Ἀπολλώνιος ἔγραψεν. δεδώκαμεν δὲ καὶ τοῦ πλοιαρίου ἐν ὧι ἀναπλεῖ [να]ύ[λ]ο[ν] χαλκοῦ (δραχμὰς) ι. διαγέγραπται δὲ καὶ Ἰατροκλεῖ εἰς χάρτας τοὺς συντελουμένους ἐν Τάνει ὥστε Ἀπολλωνίωι ἀργυρίου (δραχμὰς) υ. ταῦτα μὲν οὖν ἐπίστω οὕτως διοικημένα. σὺ δὲ καλῶς ἂν ποιοῖς ἐπιστέλλων , ἐάν τινος τῶν καθʼ ἡμᾶς χρείαν ἔχηις. ἔρρωσο. (ἔτους) κθ , Χοίαχ κη.

psi.4.333_2

(ἔτους) κθ, Περιτίου γ. Προμηθίων ὧν δέδωκεν. Ζήνωνι.