chr.wilck.187_1

μετὰ τὴν ὑπατε[ία]ν τοῦ δεσπότου ἡμῶν Γρατιανοῦ τοῦ αἰωνίου Αὐγούσ[το]υ τὸ γ καὶ Ἐκυτίου τοῦ λαμπροτάτου Ἁθὺρ [ι]δ. Αὐρήλιος Ἆπις Σαίτιος π[ο]λιτευόμενος Ἀντινόου πόλεως τῆς λαμπ[ρ]οτά[της] χρυσώνης ἐπαρχείας Θηβαΐδος Φλαυ[ί]ῳ Ἰ[σ]ιδώρῳ ὀφφ(ικιαλίῳ) τάξεως ἡγεμονίας Θη[β]αΐδ[ο]ς χαίρειν. ἀκολούθως τοῖς προσταχθε[ῖσι]ν ὑπὸ τῆς ἐξουσίας τοῦ κ[υ]ρίου [μ]ου τοῦ λαμπροτάτο[υ] ἡγε[μ]όνος Φλαυΐ[ο]υ Πομπηίου Περγαμίο[υ] ὑπεδε[ξάμη]ν παρά [σου] [χρ]υσοῦ νομσιμάτια δεσπο[τ]ι[κὰ] ἁπλᾶ ἄν[υ] [στα]θμοῦ καὶ ὀμβρύζης καὶ ἀναλώματος ἀριθμῷ ἑβδο-κοντα δύο τὰ λογισθέντα ὑπὲρ [τ]ῆς με[γά]-λης Ἑρμοῦ πόλεως εἰ̣ς̣ λόγον χρυσο[ῦ] [τ]ειρώ-νων τῶν παλαιῶν χρό[ν]ων, γίνεται χρ(υσοῦ) νομ(ισμάτια) οβ καὶ ἐξεδόμην σοι ταύτην τὴν ἀποχὴν πρὸς ἀσφάλειαν κυρίαν καὶ βεβαί-αν καὶ ἐπερ(ωτηθεὶς) ὡμολ(όγησα). Αὐρήλιος Ἆπις ὁ προκεί-μενος ὑπεδεξάμην χρυ(σοῦ) νομισμάτια ἑβδο-μήκοντα δύο ἁπλᾶ ἄνευ σταθμοῦ καὶ ὀμβρύ-ζης καὶ ἀναλώματος καὶ ἐξεδόμην τὴν ἀποχὴν ὡς πρόκειται. διʼ ἐμοῦ Ἀντινόου ἐτ̣ελ̣ε̣ι̣ώ̣(θη)

chr.wilck.187_2

ἀποχὴ τοῦ χρυσώνου Ἄπιτος νομ̣ι̣σ̣μ̣α̣τ̣(ίων) οβ Ἁθὺρ ιδ.