p.enteux.26_1

1 βασιλεῖ Πτολεμαίωι χαίρειν \Κτησικλῆς/. ἀδικοῦμαι ὑπὸ Διονυσίου καὶ Νίκης τῆς θυγατρός μου.
2 ἐμοῦ γὰρ ἐκθρέψαντος τὴν ἐμαυτοῦ θυγατέ[ρα] καὶ παιδεύσαντος καὶ ε[ἰς] [ἡ]λικίαν ἀγαγόν-
3 τος, ἀκληρήσαντος δέ μου κατὰ τὸ ἴδιον σῶμ[α] καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς ἀδυνατοῦντος, οὐχ οἵα
4 μοι ἦν ἐπαρκεῖν τῶν ἀναγκαίων οὐδέν · ἐμοῦ δὲ βουλομένου [π]αρʼ αὐτῆς τὸ δίκαιον
5 λαβεῖν ἐν Ἀλεξανδρείαι, κατεδεήθη μου, καὶ τοῦ ιη (ἔτους) ἐχειρογράφησέ μοι ὅρκον βασιλικὸν
6 ἐπὶ τοῦ Ἀρσινόης ἀκτίας ἱεροῦ, δώσειν μοι καθʼ ἕκαστον μῆνα δραχ[μὰ]ς εἴκοσι, ἐργαζομένη
7 αὑτῆι τῶι ἰδίωι σώματι · ἐὰν δὲ μὴ ποιῆι ἢ πα[ρ]αβαίνη[ι] τι τ[ῶν] [κατὰ] [τὴν] χειρογραφίαν
8 ἀπ[οτεῖσα]ί μοι αὐτὴν (δραχμὰς) φ ἢ τῶι ὅρκωι ἔνοχον εἶναι. [νῦν] [δὲ] [φθαρεῖσα] [ὑπὸ] [Διονυσ]ίου, ὄ̣ντος
9 κιναί[δο]υ, οὐ π̣[οιεῖ] μοι τῶν κατὰ τὴν χειρογραφ[ί]αν οὐδ[ὲν] καταφρονοῦ[σά] [μου] [διὰ] [τοῦ] [γ]ή-
10 ρως κ[αὶ] [τ]ῆς ὐπ[αρ]χούσης μ̣οι ἀκληρίας. δέομαι οὖν [σου], βασιλεῦ, [μ]ὴ πε[ριιδεῖν] [με] [ὑ]πὸ τῆς
11 θυγ[ατρὸ]ς ἀδικού[μ]ενον καὶ Διονυσίου τοῦ φθε[ί]ραντος [αὐ]τὴν κινα[ί]δ[ου] [,] [ἀλλὰ] [προστάξ]αι
12 Διοφά[νει] τῶι [στρατ]ηγῶι ἀνακαλεσάμενον αὐτοὺς διακ[ο]ῦσαι [ἡμῶν] [---]
13 τῶι μ[..] φθε[ίρ]α[ν]τι αὐτὴν χρήσασθαι Διοφάν[η]ν ὡς ἂν α[ὐτῶι] [φαίνηται] [,] [Νίκην] [δὲ]
14 τὴν θ[υγατέρ]α μου ἐπαναγκάσαι τὰ δίκαιά [μ]οι ποιεῖν κ[..........] [τούτων] [γὰρ] [γενο]-
15 μένω̣[ν] [,] [οὐ]κ ἀδικηθήσομαι, ἀλλὰ ἐπὶ σέ, βασιλε[ῦ], καταφυ[γών] [τοῦ] [δικαίου] [τεύξομαι].
16 ____ συναπεστάλη Εὐφορ[..][---]

p.enteux.26_2

1 (ἔτους) α, Γορπιαίου λ, Τῦβι ιγ.
2 Κτησικλῆς πρὸς Διονύσιον καὶ
3 Νίκην τὴν θυγατέρα περὶ χειρογρ(αφίας).