p.kell.1.71_1

κυρίῳ τιμιωτάτῳ καὶ ὡς ἀληθῶς ποθεινοτάτωι ἀδελφῶι Ψάιτι Παμοῦρις ἐν θεῷ χαίρειν. προηγουμένως πολλὰ τὴν σὴν εὐλάβειαν προσαγορεύομεν ἐγὼ καὶ ἡ σύμβιος καὶ οἱ υἱοὶ κατʼ ὄνομα, εὖ ἔχοντες τέως προνοίᾳ τοῦ θεοῦ. προσείπατε ἡμῖν τὸν κύριον ἀδελφὸν Θεόγνωστον καὶ τὸν υἱὸν Ἀνδρέαν · |high-punctus| περὶ τῆς σῆς πρὸς ἡμᾶς ἀφίξεως, τιμιώτατε, ὁσημέραι προσδοκοῦμεν ἐκ πάλαι, ἐξ ὅτου γεγράφηκας. |high-punctus| καὶ νὴ τὸν θεὸν διὰ σὲ ἐνθαδὶ παρέμεινα μὴ ἀπελθὼν εἰς τὴν Ἀντινόου ἀναγκαίας χρείας ἕνεκεν μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ Πεκυσίου. ἀλλὰ ἰδού, πολλάκις μετεπέμψατό με ἐκεῖ, ἀλλ ἐπειδή σε προσδοκῶ, οὐκ ἀπῆλθον. αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ αὐτῷ ἔγραψα ὅτι τὸν ἀδελφὸν μετὰ τῶν παιδίων προσδοκῶ ἐνταῦθα. διὸ μὴ ἀμελήσῃς ἐλθεῖν. |high-punctus| φέρε μοι μετὰ σοῦ πελύκιον καὶ βατέλλιον χαλκοῦν κλιβανωτόν. πρόσειπέ μοι ἕκαστον κατʼ ὄνομα. τεθαύμακα δὲ πῶς, τοσούτων ἐλθόντων πρὸς ἡμᾶς, οὐδὲ καὶ ἐὰν γράμματος ἡμᾶς κατηξιώσατε διὰ τοσούτου χρόνου, ἀλλὰ καὶ ἐγὼ ἤμην κρίνας μὴ γράψαι καὶ ὅμως οὐκ ἐδυνήθην βαστάξαι, μάλιστα ὅτι Φιλάμμων ἐστίν · |high-punctus| ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι διψῶμεν τῶν ὑμετέρων γραμμάτων; πρόσειπέ μοι Καπίτωνα καὶ Ψάιν Τρυφάνους μετὰ συμβίων καὶ τέκνων. πολλά μοι πρόσειπε τὴν μητέρα Μαρίαν καὶ τὴν μικρὰν Τσεμπνούθην. πέμψον μοι, ἀξιῶ, τὴν κόραν. ἐγὼ δίδω τὸ φόρετρον καὶ καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν χαρίσω σοι ἐρέαν εἰς ἱμάτιον τοῦ μισθοῦ αὐτῆς. ἔρρωσό μοι, κύριε.

p.kell.1.71_2

ἀξιῶ δέξαι παρὰ Καμὲ τοὺς δέκα στατῆρας στήμονος καὶ δὸς Ψάι Τρυφάνους. θαυμάζω, μῆτερ Μαρία, πῶς οὐκ ἔγραψάς μοι ὅτι ἐδεξάμην τὸ παρακρεμάσιον παρὰ Ψάιτος · δέξαι τοῦτο τὸ ἄλλον παρὰ Φιλάμμωνος καὶ κυθρίδιον ἰχθύων.

p.kell.1.71_3

ἀξιῶ, μῆτερ Μαρία, πέμψον μοι τὸ βατέλλιον καὶ τὸ κρίκιον τὸ σιδηροῦν, ὅτι θέλω αὐτὰ βαλεῖν εἰς τὸν ἱστόν. ἐγὼ Μαρία προσαγορεύω τὴν κυρίαν μου τὴν μητέρα καὶ τὴν ἀδελφὴν μετὰ τέκνων. προσαγορεύει ὑμᾶς καὶ τὰ τέκνα μου. ἔρρωσθέ μοι. [---]