p.mich.8.477

Κλαύδιος Τερεντιανὸς Κλαυδίῳ Τιβεριανῶι τῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ πλεῖστα χαίρειν. πρὸ μὲν πάντων εὔχομαί σε ὑγιαίνειν καὶ εὐτυχεῖν, ὅ μοι εὐκταῖόν ἐστιν, τὸ προσκύνημά σου [...........] ποιούμενος καθʼ ἑκάστην ἡμέραν παρὰ τῷ κυρίῳ Σαράπιδι καὶ τοῖς συννάοις θεοῖς. ἐκομισάμην σου τὴν ἐπιστολὴν ἐξ ἧς ἐπέγνων ἀναπεπλευκέναι καὶ σὲ ἐν ᾧ εὕρηκας πλοίῳ ὑπάγοντι εἰς Ἀρσινοείτην. γινώσκειν σε θέλω ἀπεληλυθότα με παρακληθέντα τὸ γράμμα καταχωρίσαι καὶ ἠπορηκότα με δεόμενον αὐτοῦ οὗ ἐστιν εἰς τὸ ὄνομα τὸ γράμμα γεγραμμένον ἵνα καταγράψῃ. χωρὶς γὰρ αὐτοῦ οὐ δύναμαι αὐτὸ καταχωρίσαι. εὗρον δὲ καὶ Παπεῖριν Ἀπολλινᾶριν ᾧ ἐδήλωσα ἃ ἤκουσα τῶν νομικῶν, καὶ ἔλεγέ μοι ἄφες σὺ ἕως οὗ αὐτῷ ἐὰν ἦν δυνατὸν καταβῆναι. ἐπειδὴ σὺ τὰ σὰ ὀλιγωρεῖς ἐν τῇ χώρᾳ μένων, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ἀναμείναντός μου, γενοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ. ἀναβὰς εἰς τὴν χώραν ἀμελεῖς ὅλως αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ ὧδε ὢν ἐκπλέξαι αὐτὰ ἠμέλησας [.] ἂν καταπλεύσῃς δύναται γενέσθαι [.]ος αν[.]βη ἀδιαφορεῖ. γράφεις μοι πεπομφέναι [.]ον διὰ Ἀνουβίωνος, οὐ δὲ οἶδέν σε γράψαντά μοι ὧδε καὶ ἐμοὶ οὐδὲν δέδωκεν. ἀφʼ ἧς ἀνέβης ἕως σήμερον πρώτιστα τὴν ἐπιστολὴν καὶ τὸ καλάθιον κεκόμισμαι διὰ Αὐρηλίου, καὶ μελησάτω σοι, κύριε πατήρ, γράψαι Ἀνουβίωνει μὴ ἐξουδενήσῃ με [...]ελθεῖν. ἄλλη γὰρ χάρις ἐστὶ [...]ε. οὔπω γὰρ εἰς πρόσωπον [..]ελθεῖν διακενῆς. καὶ ἐρωτῶ σε ἂν δύνῃ μοι ταχύτερον πέμψαι ὑπόδημα ἐπεὶ πολλὰ ὀνίναμαι αὐτῶν. οἶδας γὰρ ὅτι κοπιῶμεν ἄρτι διότι καθαιροῦμεν τὸν θόρυβον καὶ ἀκαταστασίαν τῆς πόλεως. καλῶς ποιήσεις καταπέμψαι μοι α[...]το αὐτοῦ καὶ Γεμέλλῳ τρία [...]να. γινώσκειν σε θέλω μετὰ τὸ ἄνω ἤδη σοι γεγραμμένον ἐνηνεγμένον μοι θ[...] ὑπὸ τοῦ πατρὸς Ἀνουβίωνος τὸ καλάθιον, καὶ τὸ τέλος νῦν πάρεστιν ἐμοί. ἐπειδὴ οὐχ εὕρηκα ἐγὼ πέμψαι διὰ τὸ νωθρεύεσθαί με, καλῶς οὖν ποιήσεις τὰ σὰ μετέωρα ἐκπλέξαι ταχέως καὶ καταπλεῦσαι πρὸς ἐμέ. ὁ γὰρ κάματος ἄρτι ἀγέλοιός ἐστιν καὶ ἂν δέον ἵνα τραφῶ ὑπὸ ἄλλου, ὡς ἀκούσεις παραγεινόμενος ἐπὶ τῆς πόλεως. ἀσπάζεταί σε πολλὰ Ἰσίδωρος καὶ Σεμπρώνιος καὶ πάντες οἱ φιλοῦντές σε ἐξ ἀληθείας παντελῶς καὶ Ζωτικὴν ἣν ἐρχόμενος κατενέγκεις μετὰ σοῦ συνειδὼς ὅτι μέλλομεν αὐτῆς χρῄζειν ἐνθάδε. ἄσπασαι πάντας τοὺς φιλοῦντάς σε κατʼ ὄνομα. ἐρρῶσθαί σε εὔχομαι πολλοῖς χρόνοις.